Bachans by Pooran Ji taken from another thread posted by Bhai Jasjit Singh Ji
੧. ਕਲਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਵਿਚ ਜਾਏ ਬਿਨਾਂ ਉਧਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਹਰ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਕਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
੨. ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਕੋਲੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਦਾਨ (ਨਾਮ ਦਾਨ) ਦਿਵਾਉਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਰਉਪਕਾਰ ਹੈ। ਹਰ ਗੁਰਸਿੱਖ ਦਾ ਫਰਜ਼ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗੁਰਸਿੱਖ ਸੰਗਤ ਰੂਪੀ ਫੁਲਵਾੜੀ ਵਿਚ ਹੋਰ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ ਬਣਾ ਕੇ ਵਾਧਾ ਕਰੇ।
੩. ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਸਨ ਹਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ ਸਿੰਘ ਆਪਣਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਨਾਮ ਬਾਣੀ ਦੀ ਕਮਾਈ ਕਰੇ। ਪਿਛਲ ਰਾਤ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਸ਼ਬਦ-ਬਾਣੀ ਵਾਸਤੇ ਬਣਾਈ ਹੈ। ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਨਾਮ ਬਾਣੀ ਦੀ ਕਮਾਈ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸ਼ਬਦ ਸੁਰਤ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਨਾਮ ਕਮਾਈ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
“ਵਖਤੈ ਉਪਰਿ ਲੜਿ ਮਰੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਸਬਦੁ ਅਲਾਪੈ॥” (ਵਾਰ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ)
੪. ਆਪ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਕਮਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਦੇ ਕੋਈ ਤੋਟ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
“ਹਰਿ ਧਨੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਵਤੈ ਕਾ ਬੀਜਿਆ ਭਗਤ ਖਾਇ ਖਰਚਿ ਰਹੇ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ॥”(ਪੰਨਾ ੭੩੪)
੫. ਆਪ ਜੀ ਆਖਦੇ ਸਨ ਕਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਨਾਮ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਚਰਨ ਰੇਣ ਹੋ ਕੇ ਜਪਣਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ ਨਾਮ-ਬਾਣੀ ਜਪਣ ਨਾਲ ਉੱਥੇ ਸ਼ਹੀਦ ਰੂਹਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਮੰਡਲ ਤੋਂ ਅਗਲੇ ਮੰਡਲ ਜਾ ਸਕੀਦਾ ਹੈ।
੬. ਆਪ ਜੀ ਆਖਦੇ ਸਨ ਕਿ ਨਿਤਨੇਮ ਦਾ ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਸੁਨਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਹਰ ਗੁਰਸਿੱਖ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨਿਤਨੇਮ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
੭. ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨਾ ਪਾਲੋ। ਜੇ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਵੱਸ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਪਾਲਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਰੋਜ਼ ਅਰਦਾਸ ਕਰੋ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਮੰਨ ਵਿਚ ਨਾ ਹੰਢਾਉ ਇਸ ਨਾਲ ਨਾਮ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਟਿਕਦਾ।
੮. ਸਿੱਖ ਪਰ ਧਨ ਅਤੇ ਪਰ ਤਨ ਤੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੂਰ ਰਹੇ ਆਪਣੀ ਸੱਚੀ-ਸੁੱਚੀ ਕਮਾਈ ਕਰ ਉਸ ਵਿਚੋਂ ਗੁਰੂ ਦਾ ਦਸਵੰਧ ਕੱਢ ਲੇਖੇ ਲਾਵੇ। ਸਿੱਖ ਦਾ ਕਿਰਤੀ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਸੰਗਤਾਂ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹਿੱਤ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਆਪ ਵੀ ਇਕ ਚੰਗੀ ਸਰਕਾਰੀ ਨੋਕਰੀ ਕਰਕੇ ਕਿਰਤ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।
੯. ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਕਾਮਨਾ ਵੀ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਾਮਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਾਮ ਬਾਣੀ ਦੀ ਕਮਾਈ ਨਾਲ ਮਾਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
੧੦. ਜਿਹਨਾਂ ਅੰਦਰ ਪੰਥਕ ਲੀਡਰ ਬਣਨ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਆਸ਼ੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਹਿੱਤ ਲੂੰਬੜ ਚਾਲਾਂ ਚਲ ਕੇ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਗੁਮਰਾਹ ਕਰ, ਸੰਗਤ ਦੀ ਸੁਰਤੀ ਬਿਰਤੀ ਬਿਖੇਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਕਦਾ ਚਿੱਤ ਵੀ ਪੰਥਕ ਲੀਡਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਸਗੋਂ ਉਹ ਨਾ-ਬਖਸ਼ਣਯੋਗ ਪਾਪਾਂ ਦੇ ਭਾਗੀ ਹੀ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਲਾਲਸਾ ਅਤੇ ਹਉਮੇ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਗ਼ਰਕ ਹੋ ਕੇ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਜਿਸ ਪੰਥ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਵਿਚ ਬੜੇ-ਬੜੇ ਮਹਾਂਪੁਰਖ ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਦੈਵੀ ਗੁਣਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੰਥ ਦੋਖੀ ਅਖੌਤੀਂ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ ਨੇਸਤੋ ਨਬੂਦ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਸੋ ਖਬਰਦਾਰ ਰਹੋ।
੧੧. ਪੰਥਕ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਜਦੋਂ ਆਪ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਹੁਦੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਝਾਤੀ ਮਾਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਹੋ? ਅਗਰ ਤੁਹਾਡੀ ਨਾਮ ਬਾਣੀ ਦੀ ਕਮਾਈ ਹੈ ਤਾਂ ਹੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲੋ। ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲਣ ਤੋਂ ਉਪਰੰਤ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ ਦੇ ਨੇਮ ਵਿਚ ਨਾਮ ਬਾਣੀ ਦੀ ਕਮਾਈ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਕਰੋ।
੧੨. ਹਰ ਫੈਸਲਾਂ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਰੂ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸ ਕਰ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਲਵੋ। ਫੈਸਲੇ ਗੁਰਮਤਿ ਅਤੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿਚ ਲਵੋ। ਹਉਮੈ ਵਸ ਹੋ, ਧੜੇਬੰਦੀ ਪਾਲ ਕੇ ਅਤੇ ਪੱਖਪਾਤ ਕਰਕੇ ਲਏ ਫੈਸਲੇ ਕੌਮ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਲਈ ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅੰਤ ਆਪਣੇ ਲਈ ਵੀ ਘਾਤਕ ਸਿੱਧ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਤਹਿਸ ਨਹਿਸ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
੧੩. ਹਰ ਗੁਰਸਿੱਖ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਸਹਿਜ ਪਾਠ ਰੱਖਿਆ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਉਪਰੰਤ ਨਾਲ ਹੀ ਦੂਸਰਾ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਖ਼ਾਲੀ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨੇ ਪੂਰਨ ਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਬਾਣੀ ਪੜਨੀ ਹੀ ਪੂਰਨ ਦਰਸ਼ਨ ਹੈ।
੧੪. ਆਪ ਜੀ ਕੀਰਤਨੀਆਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆ ਹਨ, ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ।
੧੫. ਸਾਰੇ ਗੁਰਸਿੱਖ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਏਕਤਾ ਵਿਚ ਰਹੋ! ਪੁਰਾਤਨ ਸਮੇਂ ਦੇ ਗੁਰਸਿੱਖ ਕਦੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਝਗੜਦੇ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਗਲਤੀ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਡੰਡਉਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਗਲਵਕੜੀ ਪਾ ਕੇ ਅਭਿਆਸ (ਸਿਮਰਨ) ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਸਦਕਾ ਸਾਰੇ ਮਤ-ਭੇਦ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਸਨ।੧੬. ਆਪ ਜੀ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਔਗੁਣ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਦੇ, ਛੋਟੇ-ਵੱਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਕੇਵਲ ਗੁਣ ਦੇਖਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਕਰਦੇ ਸਨ।ਗੁਣਾ ਕਾ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁਲਾ ਕਢਿ ਵਾਸੁ ਲਈਜੈ ॥
ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਨ੍ ਸਾਜਨਾ ਮਿਲਿ ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ॥
ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ਗੁਣਹ ਕੇਰੀ ਛੋਡਿ ਅਵਗਣ ਚਲੀਐ ॥(ਪੰਨਾ ੭੬੫)
੧੭. ਹਰ ਗੁਰਸਿੱਖ ਨੂੰ ਸੰਕਟ ਵੇਲੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਹੀ ਓਟ ਆਸਰਾ ਤੱਕਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸ੍ਰੀ ਅਖੰਡ ਪਾਠ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਪੂਰਨ ਮਰਿਯਾਦਾ, ਭੈ-ਭਾਵਨੀ ਨਾਲ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਾਰੀਆਂ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀਆ ਹਨ।
੧੮. ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿਚ ਤੁਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਇੱਕ ਪੈਰ ਚੁੱਕਣ ਤੇ “ਵਾਹ” ਤੇ ਦੂਜਾ ਪੈਰ ਚੁੱਕਣ ਤੇ “ਗੁਰੂ” ਆਖੋ।
੧੯. ਆਪ ਜੀ ਆਖਦੇ ਸਨ ਕਿ ਗੁਰਸਿੱਖ ਦਾ ਜੀਵਨ ਆਪਣੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਪਰਉਪਕਾਰ ਲਈ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
I think the advice in bold is most appropriate to practice when posting on this forum. Hopefully I can follow this advice.