Bhai Sahib Randhir Singh jee's writing is very powerful and it really shakes the reader from within. Below is a passage in which Bhai Sahib explains how Gurmat Naam should be chanted day and night, without stopping:
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨਾਮ ਚੇਤਣ ਤੋਂ ਇਕ ਨਿਮਖ ਭਰ ਭੀ ਹਟਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ। ਸੁਆਸਿ ਸੁਆਸਿ ਜਪੀ ਹੀ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਨਾਮ, ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜਪਿਆਂ ਹੀ ਜਪਣਹਾਰੇ ਅਜਪਾ ਜਾਪੀ ਜਨ ਦੀ ਗਤੀ ਕਲਿਆਣ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਸੱਚਾ ਆਤਮਿਕ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸੁਖ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਐਸਾ ਅਬਦੀ ਸੁਖ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਫਿਰ ਮੂਲੋਂ ਹੀ ਕੋਈ ਦੁਖ ਨਹੀਂ ਵਿਆਪਦਾ। ਅਭਿਆਸੀ ਜਨ ਐਸੀ ਅਭਿਆਸ ਕਮਾਈ ਕਰੇ ਕਿ ਬਿੰਦ ਬਿੰਧ ਚੁਖ ਚੁਖ ਹੋ ਕੇ ਨਾਮ ਜਪੇ। ਟੋਟਕੇ ਹੋ ਕੇ ਟੁੱਟ ਟੁੱਟ ਕੇ ਨਾਮ ਜਪਣ ਨੂੰ ਪਵੇ। ਕਦੇ ਹਟੇ ਹੰਭੇ ਨਾ। ਚਾਹੇ ਤਨ ਛਿਨ ਛਿਨ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਗੱਲ ਕੀ, ਮਰਿ ਮਿਟੇ। ਇਉਂ ਨਦਰੀਂ ਮਰ ਕੇ ਜੀਊਂਦੇ ਹੋਈਦਾ ਹੈ। (Gurmat Karam Philosophy, page 64)
Humble translation: Meditation of Vaheguru Naam should not be stopped for even a second. With each breath, Naam should be chanted (japp) continuously. Only by chanting one Naam, Gurmat Naam Vaheguru, can the non-stop-chanting-servant get salvation. And true spiritual bliss is obtained. Such heavenly bliss (happiness) is received that then sorrow does not occur at all. Abhyaasi jan (Naam practitioner) should do such serving of Naam that he should cut himself to pieces every moment i.e. should chant Naam vigorously. He should chant Naam extremely frantically and urgently. He should never stop and never get tired; even if he is cut into pieces. What more to say, he should finish himself. This way by dying one lives again.
May Guru Sahib bless us with effort to chant Naam as described by Bhai Sahib jee above.
Kulbir Singh
ਸਤਿਗੁਰਬਚਨਕਮਾਵਣੇਸਚਾਏਹੁਵੀਚਾਰੁ॥