This poem is dedicated to the Amrit Sanchaar Smaagam which took place last week at Gurmat Khalsa School, run by Professor Uday Singh jee.
ਆਹਾ, ਕਿਆ ਮਜ਼ਾ ਸੀ
ਉਥੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮ ਚੋਇਆ ਸੀ।
ਵਾਹ! ਕਿਆ ਖ਼ੂਬ ਪੀਜ਼ਾ ਸੀ
ਨਾ ਉਹਦੇ ਵਿੱਚ ਬ੍ਹਾਲੀਆਂ ਮਿਰਚਾਂ ਸੀ
ਆਹ! ਕਿਆ ਖ਼ੂਬ ਪੇਸ਼ੀ ਸੀ
ਪੰਜ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਕੇ, ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਦਗ਼-ਦਗ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ
ਵਾਹ! ਕਿੰਨਾ ਸੁਨਿਹਰੀ ਮੌਕਾ ਸੀ
ਲੋਟ ਪੋਟ ਹੋਕੇ ਕਈ, ਚਿਹਰੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲਾਲ ਹੋਗੇ ਸੀ
ਆਹ! ਕਿਆ ਖ਼ੂਬ ਗੁਰੂ-ਗੁਰੂ ਦੀਆਂ ਗੂੰਜਾਂ ਉੱਠੀਆਂ ਸੀ
ਪੰਜ ਚੋਰਾਂ ਦਾ ਉੱਥੇ ਕਿਥੋਂ ਵਾਸਾ, ਉਹ ਤਾਂ ਥਰ ਥਰ ਕੰਬਦੇ ਉੱਥੋਂ ਨਸ ਗਏ ਸੀ
ਆਹ! ਕਿਆ ਖ਼ੂਬ ਮਿੱਠਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸੀ
ਉਹਨੂੰ ਪੀਕੇ ਖ਼ੂਬ, ਮਨ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਈ ਸੀ
ਜਨਮ ਜਨਮ ਦੀ ਮੈਲ ਕਟੀ ਗਈ, ਮਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਿਲੀ ਸੀ
ਪਿਆਸੀ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਸੱਜ ਕੇ ਕਈ, ਨਾਮ ਰਸ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਰਲੀਆਂ ਕਈ ਮਾਣ ਰਹੇ ਸੀ
ਵਾਹ! ਕਿਆ ਖ਼ੂਬ ਸੇਵਾ ਸੇਵਾਦਾਰਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ
ਕਿੱਸੇ ਦੇ ਕਿਰਪਾਨ ਪਵਾਕੇ, ਤੇ ਕਿੱਸੇ ਦੇ ਕੜਾ ਪਵਾਕੇ, ਅੰਦਰ ਗੁਰੂ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਸੀ
ਕਾਸ਼! ਕਈ ਵਿੱਛੜੇ ਵੀਰ ਜੇ ਵੀ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ
ਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਿੰਚਾਰ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲੱਗਣੇ ਸੀ
ਪਰ ਸਤਿਗੁਰ ਦਾ ਭਾਣਾ ਹੈ ਮਿੱਠਾ
ਸਾਡੇ ਇਕ ਹੀ ਅਰਦਾਸਿ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਰਹੀਏ ਵਿੱਚ ਰੰਜ ਮਜੀਠਾ
ਜਸਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਇਕੋ ਹੀ ਅਰਦਾਸਿ
ਮਿਹਰਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਸਾਂਈਆਂ, ਰੱਖੀ ਚਰਨਾਂ ਦੇ ਕੋਲ
ਤੇਰੇ ਦੁਆਰੇ ਨੂੰ ਨਾ ਛੱਡ ਸਕੀਏ
ਅਸੀਂ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਨਾਮ ਦਾਨ, ਹੋਰ ਹੋਰ
ਸਤਿਗੁਰਬਚਨਕਮਾਵਣੇਸਚਾਏਹੁਵੀਚਾਰੁ॥